PomidorySą popularnym warzywem, ale są podatne na różne choroby. Zrozumienie tych chorób i podjęcie skutecznych środków kontroli to ważny krok w zapewnieniu zdrowego wzrostu pomidorów. W tym artykule szczegółowo przedstawimy powszechne choroby pomidorów i metody ich zwalczania oraz wyjaśnimy niektóre powiązane terminy techniczne.
Plamka bakteryjna pomidora
Plamka bakteryjna pomidorajest spowodowane przez bakterięXanthomonas campestris pv. vesicatoriai atakuje głównie liście i owoce. We wczesnych stadiach choroby na liściach pojawiają się małe wodniste plamy. W miarę postępu choroby plamy stopniowo stają się czarne, a wokół nich tworzy się żółta aureola. W ciężkich przypadkach liście wysychają i opadają, a na powierzchni owoców pojawiają się czarne plamy, co prowadzi do gnicia owoców i wpływa na plon i jakość.
Droga transmisji:
Choroba przenoszona jest przez deszcz, wodę do nawadniania, wiatr i owady, ale także przez skażone narzędzia i działalność człowieka. Patogen zimuje w pozostałościach po chorobie i glebie, a wiosną, gdy warunki są sprzyjające, ponownie infekuje rośliny.
Plamka bakteryjna pomidora
Zalecane składniki farmaceutyczne i opcje leczenia:
Fungicydy na bazie miedzi: np. wodorotlenek miedzi lub roztwór Bordeaux, opryskiwane co 7-10 dni. Preparaty miedzi skutecznie hamują rozmnażanie i rozprzestrzenianie się bakterii.
Streptomycyna: Spray co 10 dni, szczególnie we wczesnych stadiach choroby. Streptomycyna hamuje aktywność bakterii i spowalnia rozwój choroby.
Xanthomonas campestris pv. vesicatoria
Xanthomonas campestris pv. vesicatoria to bakteria powodująca plamiste więdnięcie pomidorów i papryki. Rozprzestrzenia się poprzez rozpryski deszczu lub przenoszenie mechaniczne i atakuje liście i owoce rośliny, powodując wodniste plamy, które stopniowo stają się czarne, a w ciężkich przypadkach powodują wysychanie i opadanie liści.
Zgnilizna korzeni pomidora
Zgnilizna korzeni pomidorapowodowana jest przez różne grzyby glebowe, takie jak Fusarium spp. i Pythium spp. i infekuje głównie korzenie. Na początku choroby na korzeniach pojawia się wodnista zgnilizna, która stopniowo przybiera brązową lub czarną barwę, a w końcu gnije cały system korzeniowy. Chore rośliny wykazują stagnację wzrostu, żółknięcie i więdnięcie liści, co ostatecznie prowadzi do śmierci rośliny.
Drogi transmisji:
Patogeny te rozprzestrzeniają się poprzez glebę i wodę do nawadniania i wolą rozmnażać się w warunkach wysokiej wilgotności i wysokiej temperatury. Zakażona gleba i źródła wody są głównymi drogami przenoszenia, a patogeny mogą być również przenoszone przez narzędzia, nasiona i pozostałości roślinne.
Zgnilizna korzeni pomidora
Zalecane składniki farmaceutyczne i program kuracji:
Metalaksyl: Opryskiwać co 10 dni, zwłaszcza w okresach wzmożonego występowania chorób. Metalaxyl jest skuteczny przeciwko zgniliźnie korzeni powodowanej przez Pythium spp.
Karbendazym: Jest skuteczny przeciwko różnym grzybom glebowym i można go stosować do leczenia gleby przed przesadzeniem lub opryskiwać we wczesnym stadium choroby. Karbendazym ma działanie grzybobójcze o szerokim spektrum działania i skutecznie zwalcza zgniliznę korzeni powodowaną przez Fusarium sp.
Fusarium sp.
Fusarium sp. odnosi się do grupy grzybów z rodzaju Fusarium, które powodują różnorodne choroby roślin, w tym zgniliznę korzeni i łodyg pomidorów. Rozprzestrzeniają się poprzez glebę i wodę, infekując korzenie i podstawę łodygi rośliny, powodując brązowienie i gnicie tkanek, więdnięcie rośliny, a nawet śmierć.
Pythium sp.
Pythium sp. odnosi się do grupy pleśni wodnych z rodzaju Pythium, a patogeny te zwykle kolonizują środowiska wilgotne i nadmiernie nawodnione. Powodują gnicie korzeni pomidorów, co powoduje brązowienie i gnicie korzeni oraz stojących lub martwych roślin.
Szara pleśń pomidorowa
Pleśń pomidorową szarą wywołuje grzyb Botrytis cinerea, który występuje głównie w wilgotnym środowisku. Na początku choroby na owocach, łodygach i liściach pojawiają się wodniste plamy, które stopniowo pokrywają się warstwą szarej pleśni. W ciężkich przypadkach owoce gniją i opadają, a łodygi i liście brązowieją i gniją.
Droga transmisji:
Grzyb rozprzestrzenia się przez wiatr, deszcz i kontakt, woli rozmnażać się w wilgotnym i chłodnym środowisku. Grzyb zimuje na szczątkach roślin i ponownie infekuje roślinę wiosną, gdy warunki są sprzyjające.
Szara pleśń pomidora
Zalecane składniki farmaceutyczne i opcje leczenia:
Karbendazym: Opryskiwać co 10 dni w celu uzyskania szerokiego spektrum działania grzybobójczego. Karbendazym jest skuteczny przeciwko szarej pleśni i może skutecznie hamować rozprzestrzenianie się choroby.
Iprodion: opryskiwany co 7-10 dni, ma lepszy wpływ na zwalczanie szarej pleśni. Iprodion może skutecznie kontrolować rozwój choroby i ograniczać gnicie owoców.
Botrytis cinerea
Botrytis cinerea to grzyb powodujący szarą pleśń i powszechnie atakujący różne rośliny. Rozmnaża się szybko w wilgotnym środowisku, tworząc warstwę szarej pleśni, która infekuje przede wszystkim owoce, kwiaty i liście, powodując gnicie owoców i pogorszenie ogólnego stanu zdrowia roślin.
Szara plamistość liści pomidora
Szarą plamistość liści pomidora wywołuje grzyb Stemphylium solani. Na początku choroby na liściach pojawiają się małe szarobrązowe plamki, krawędzie plam są wyraźnie widoczne, stopniowo się rozszerzają, środek plam staje się suchy i ostatecznie prowadzi do utraty liści. W ciężkich przypadkach fotosynteza rośliny zostaje zablokowana, wzrost ulega stagnacji, a plony spadają.
Droga transmisji:
Patogen przenoszony jest przez wiatr, deszcz i kontakt. Preferuje rozmnażanie się w wilgotnym i ciepłym środowisku. Patogen zimuje w szczątkach roślinnych i glebie, a wiosną, gdy warunki są sprzyjające, ponownie infekuje rośliny.
Szara plamistość liści pomidora
Zalecane składniki farmaceutyczne i opcje leczenia:
Mankozeb: Opryskiwać co 7-10 dni w celu skutecznego zapobiegania i leczenia szarej plamistości liści. Mankozeb to wielofunkcyjny środek grzybobójczy, który skutecznie hamuje rozprzestrzenianie się choroby.
Tiofanat metylowy: Spryskaj co 10 dni, o silnym działaniu bakteriobójczym. Tiofanat metylowy ma znaczący wpływ na szarą plamistość liści, może skutecznie kontrolować rozwój choroby.
Stemphylium solani
Stemphylium solani to grzyb powodujący szarą plamistość liści pomidora. Grzyb tworzy na liściach szarobrązowe plamy z wyraźnymi krawędziami plam i stopniowo rozszerza się, powodując opadanie liści, poważnie wpływając na fotosyntezę i zdrowy wzrost rośliny.
Zgnilizna łodyg pomidora
Zgniliznę łodyg pomidora wywołuje grzyb Fusarium oxysporum, który atakuje głównie podstawę łodygi. Na początku choroby u nasady łodygi pojawiają się brązowe plamy, które stopniowo rozszerzają się i gniją, powodując czernienie i więdnięcie u nasady łodygi. W ciężkich przypadkach roślina więdnie i umiera.
Droga transmisji:
Patogen rozprzestrzenia się poprzez glebę i wodę do nawadniania i woli rozmnażać się w warunkach wysokiej temperatury i dużej wilgotności. Zakażona gleba i źródła wody są głównymi drogami przenoszenia, a patogen może być również przenoszony przez nasiona, narzędzia i resztki roślin.
Zgnilizna łodyg pomidora
Zalecane składniki farmaceutyczne i program kuracji:
Metalaksyl: Opryskiwać co 7-10 dni, zwłaszcza w okresach wzmożonej zachorowalności. Metalaxyl jest wysoce skuteczny przeciwko podstawowej zgniliźnie pędów.
Karbendazym: Jest skuteczny przeciwko Fusarium oxysporum, zwłaszcza we wczesnych stadiach choroby.
Fusarium oxysporum
Fusarium oxysporum to grzyb powodujący gnicie łodyg pomidorów. Rozprzestrzenia się poprzez glebę i wodę i infekuje korzenie i podstawę łodygi rośliny, powodując brązowienie i gnicie tkanki, powodując więdnięcie i śmierć rośliny.
Zaraza łodyg pomidora
Rak łodyg pomidora jest powodowany przez grzyb Didymella lycopersici, który infekuje głównie łodygę. Na początku choroby na pędach pojawiają się ciemnobrązowe plamy, które stopniowo rozszerzają się i powodują wysychanie pędów. W ciężkich przypadkach łodygi pękają i wzrost roślin jest utrudniony, co ostatecznie prowadzi do śmierci rośliny.
Droga transmisji:
Patogen rozprzestrzenia się poprzez glebę, resztki roślin oraz wiatr i deszcz, preferując rozmnażanie się w wilgotnym i chłodnym środowisku. Patogen zimuje w chorych szczątkach i ponownie infekuje rośliny wiosną, gdy warunki są sprzyjające.
Zaraza łodyg pomidora
Zalecane składniki farmaceutyczne i opcje leczenia:
Tiofanat metylowy: opryskiwać co 10 dni w celu skutecznego zwalczania zarazy łodyg. Tiofanat metylowy hamuje rozprzestrzenianie się i namnażanie choroby oraz zmniejsza częstość jej występowania.
Karbendazym: Ma dobre działanie bakteriobójcze i może być stosowany we wczesnym stadium choroby. karbendazym ma znaczący wpływ na zarazę łodyg i może skutecznie kontrolować rozwój choroby.
Didymella lycopersici
Didymella lycopersici to grzyb powodujący zarazę łodyg pomidorów. Infekuje głównie łodygi, powodując pojawienie się na nich ciemnobrązowych plam i stopniowe ich wysuszanie, poważnie zakłócając transport wody i składników odżywczych przez roślinę, co ostatecznie prowadzi do śmierci rośliny.
Zaraza pomidorowa
Zaraza pomidorowa wywoływana jest przez Phytophthora infestans i często rozwija się w wilgotnym, chłodnym środowisku. Choroba zaczyna się od ciemnozielonych, wodnistych plam na liściach, które szybko rozszerzają się i powodują obumieranie całego liścia. Podobne plamy pojawiają się na owocach i stopniowo gniją.
Droga transmisji:
Patogen przenoszony jest przez wiatr, deszcz i kontakt. Preferuje rozmnażanie się w wilgotnych i chłodnych warunkach. Patogen zimuje w szczątkach roślinnych i ponownie infekuje roślinę wiosną, gdy warunki są sprzyjające.
Zaraza pomidorowa
Zalecane komponenty i opcje leczenia:
Metalaksyl: Opryskiwać co 7-10 dni, aby skutecznie zapobiegać zarazie. metalaksyl hamuje rozprzestrzenianie się choroby i zmniejsza częstość jej występowania.
Dimetomorf: Opryskiwać co 10 dni w celu skutecznego zwalczania zarazy późnej. dimetomorf może skutecznie kontrolować rozwój choroby i zmniejszać gnicie owoców.
Phytophthora infestans
Phytophthora infestans jest patogenem wywołującym zarazę pomidorów i ziemniaków. Jest to pleśń wodna, która preferuje wilgotne i chłodne warunki, powodując ciemnozielone, wodniste plamy na liściach i owocach, które szybko się rozprzestrzeniają i powodują zamieranie roślin.
Pleśń liści pomidora
Pleśń na liściach pomidora wywoływana jest przez grzyb Cladosporium fulvum i występuje głównie w wilgotnym środowisku. Na początku choroby na grzbiecie liści pojawia się szarozielona pleśń, a na przodzie liści pojawiają się żółte plamy. W miarę rozwoju choroby warstwa pleśni stopniowo się rozszerza, powodując żółknięcie i opadanie liści.
Droga transmisji:
Patogen przenoszony jest przez wiatr, deszcz i kontakt. Preferuje rozmnażanie się w wilgotnym i ciepłym środowisku. Patogen zimuje w szczątkach roślinnych i ponownie infekuje roślinę wiosną, gdy warunki są sprzyjające.
Pleśń liści pomidora
Zalecane składniki farmaceutyczne i opcje leczenia:
Chlorotalonil: Opryskiwać co 7-10 dni w celu skutecznej kontroli pleśni na liściach. Chlorotalonil to środek grzybobójczy o szerokim spektrum działania, który hamuje rozmnażanie i rozprzestrzenianie się choroby.
Tiofanat metylowy: Opryskiwać co 10 dni w celu skutecznej kontroli pleśni na liściach. tiofanat metylowy skutecznie kontroluje rozwój choroby i zmniejsza utratę liści.
Dzięki zastosowaniu naukowych i rozsądnych środków oraz środków zarządzania można skutecznie kontrolować choroby pomidorów i im zapobiegać, aby zapewnić zdrowy wzrost sadzonek pomidora, poprawić plony i jakość.
Cladosporium fulvum
Cladosporium fulvum to grzyb wywołujący pleśń na liściach pomidorów. Grzyb rozmnaża się szybko w wilgotnych warunkach i poraża liście, powodując szarozieloną pleśń na spodniej stronie liści i żółte plamy na przodzie liści, co w ciężkich przypadkach prowadzi do odcięcia liści.
Czas publikacji: 28 czerwca 2024 r
